Donderdag 31 maart 2011, vertrek
Eindelijk hebben we besloten eens door te pakken en te vertrekken. De bouw van de camper heeft veel meer tijd in beslag genomen dan we konden inschatten. Ditzelfde gold ook voor alle andere voorbereidingen, zoals alle paperassen op orde zien te krijgen en vooral ook het huis en de schuur leegruimen. Zelfs het inpakken van de wagen was nog een hele klus. Erg veel ruimte is er niet, en alles moet stevig op zijn plaats zitten, zodat het op de slechte wegen niet door de hele keet rammelt. Dit betekent veel spullen in kleine kratjes passen, en die kratjes weer pasmaken in de kastjes. Lastig voor Mariska was vooral dat veel spullen, zoals alle kookgerei, ook nog gewoon elke dag thuis nodig waren. Het was de laatste weken dus overal nogal een grote rotzooi, en een eind bleek nog lang niet in zicht.

Het afscheid nemen was erg zwaar. Familie en vrienden die we voor lange tijd niet meer zullen zien, en vooral onze ouders die het er erg moeilijk mee hebben. Mariska's ouders zien we binnenkort nog weer in Marokko en Jan's moeder geniet inmiddels al van een lekkere vakantie in Turkije. Dan heeft onze kat Dieka het misschien nog wel het zwaarst. Ze vond de lege kamers en alle rotzooi telkens al helemaal niets en had al lang een naar voorgevoel. Gelukkig is Mariska's neef Hans, die in ons huis komt te wonen, ook gek met katten, en zal ze zich wel weer snel op haar gemak voelen. En zolang er wat te eten valt, vind ze het al gauw goed. Dat geldt trouwens ook voor Hans...

Maar het is dus toch gelukt om te vertrekken en inmiddels zitten we lekker bij te komen onder de Zuid-Franse zon.

Onze reis begon natuurlijk thuis waar we na koffie en een lekker stuk gebak door Mariska's ouders uitbundig zijn uitgezwaaid. Onze eerste overnachting is gepland in Bergisch-Gladbach, een klein plaatsje grenzend aan Köln. Omdat we Keulen niet in gaan met de vrachtwagen, zijn we niet verplicht een Umwelt sticker (voor de milieuzones in grote Duitse steden, met name Ruhrgebiet) op de wagen te plakken. We waren Köln al vaak voorbij gereden op onze vakanties, maar hadden het nog nooit bezocht. Na een beetje file op de A3 hadden we na nogal wat gezoek om 19:00 uur de camperplaats gevonden. Het bleek dat we het coördinatenstelsel in onze navigatie nog niet goed hadden ingesteld, waardoor we ongeveer 2km verkeerd uitkwamen. Met dat navigatiesysteem zijn we nog steeds geen vriendjes, maar misschien is dat een kwestie van wennen.

De camperplaats in Bergisch-Gladbach was gewoon op een deel van de parkeerplaats van een zwembad, gelegen aan de rand van een natuurgebied. Er stond nog een camper, er was wel plek voor twintig. En het mooiste was dat het gratis was. Van Mariska's ouders hadden we een bak zuurkool met worst, spekjes en lekkere gehaktballen mee, dus lekker makkelijk, even in de magnetron en klaar. Bedankt voor de goede verzorging. En toen vroeg naar bed, want we waren beiden nogal bekaf van het gestress de laatste dagen.

De volgende dag hebben we dus lekker rustig aan gedaan. Lang in bed, koffie gedronken en een beetje door het grote raam naar buiten zitten loeren. Pas om 11:30 ontbeten en nog wat spullen die we op het laatste moment nog zo in de wagen gegooid hebben opgeruimd. 's Middags een beetje rondgewandeld in het natuurgebied. Veel brand- en kolganspaartjes gezien, maar ook appelvinken en een erg grote wijngaardslak. We zitten dus al midden tussen het wildlife, en we zijn nog niet eens in Afrika. De rest van de dag nog een beetje in de auto gerommeld. Wat apparatuur geprobeerd, o.a. DVB-T antenne, wereldontvanger en de wifi-antenne. DVB-T doet het niet lijkt nu al kapot. Thuis deed hij het nog prima. De wereldontvanger doet het, maar de zender die we willen hebben krijgen we niet. Het ding is veel te ingewikkeld. de wifi-antenne doet het maar alle netwerken zijn netjes beveiligd. Gauw uitgespeeld dus.

Zaterdag 2 april 2011, Keulen
Eerst maar eens bijtijds lekkere Duitse broodjes gehaald zoals we dat thuis alleen op zondag gewend zijn van onze onderbuurman. Tegen 11:30 uur de motor aangetrapt en Köln ingegaan. Het was ontzettend mooi weer, dus half Köln en omgeving was uitgelopen. Alsof ze niets beters te doen hadden dan ons in de weg te lopen. Die Dom is een enorm gevaarte. Behoorlijk indrukwekkend. Verder hebben we een beetje door de Altstad gestruind en langs de Rijn rondgehangen. Wat ook leuk om te zien is, is de spoorbrug die vol hangt met hangsloten van paartjes die op deze manier elkaar eeuwige trouw beloven. Er hingen er duizenden, de brug hing er bijna van door. Als iedereen die al weer uit elkaar is nu zijn slotje er even afhaalt, scheelt dat al weer heel wat gewicht. De meeste waren overigens verloofd met ene "Abus".

De slotjes van "eeuwige trouw" aan de spoorbrug in Köln

De Dom van Köln

Om Köln uit te komen was nog wel weer een hele tour. Onze navigatie vond blijkbaar dat we nog niet genoeg gezien hadden en gaf ons ongevraagd nog een hele sight-seeing tour. We hebben alle bruggen over de Rijn wel gehad en tot overmaat van ramp begon de motor ook nog zeer beroerd te lopen. Dit bleek oude benzine te zijn. Telkens sloeg hij af en gaf mooie oud- en nieuw knallen. Is leuk als je net helemaal vooraan staat met een rij auto's achter je en dat ding slaat weer eens af. Konden ze daar ook niet echt waarderen. Viel ons trouwens op dat er erg dikke auto's in Köln rondrijden. Was je vroeger nog een hele bink in een Porsche 911, nu  moet je toch minimaal een Aston Martin hebben. Verder drinken ze er Kölsch, en geen Grolsch. Heb het zelf niet geprobeerd, zal wel een 4711-smaakje aan zitten.

Zondag 3 april 2011, Moezel
De volgende dag zijn we direct na het ontbijt verder gereden naar de Moezel. De plaats waar we wilden gaan staan met de camper stond nog niet vast. Het werd uit eindelijk Neef a/d Mosel. Een grote camperplaats voor wel 120 campers. Mooi op het gras direct aan de Moezel. Het weer was een beetje regenachtig, dus we hebben wat in de directe omgeving rond gewandeld en verder een beetje in de camper rondgehangen. Morgen gaan we met de motor een beetje langs de Moezel crossen.

Onze standplaats in Neef a/d Mosel. Direct aan het water en achter ons de steile hellingen vol druivenranken.

Na het ontbijt zijn we met de motor binnendoor over de heuvels naar Cochem gereden. Onderweg even gestopt bij een mooi uitzichtspunt, waar je van bovenaf Cochem ziet liggen aan een bocht in de Moezel. Het lijkt gebouwd te zijn door modeltreintjes-fabrikant Märklin. Dezelfde type huisjes, een te perfect kasteeltje en natuurlijk een treintje dat er tussendoor loopt. Wel erg mooi allemaal.

Cochem

Het valt ons ook op dat het erg druk is langs de Moezel met vuttende camperaars. Allemaal grote campers met ongeveer in het midden achter een joekel van een panoramische voorruit twee grijze koppies. Groot gelijk hebben ze natuurlijk. Een stuk beter dan achter de geraniums zitten. We noemen ze voor het gemak maar Alzhymers. Niet kwaad bedoeld hoor, gewoon een koosnaampje. Wat ook opvalt is dat de Duitsers toch vooral in Hymers rijden, en de fransen in het merk Pilote. En piloten dat zijn het. Op het dashboard grote schermen van navigatie en camera's. En ondanks de camera's moet er op de vaak ruime camperplaatsen driftig aanwijzingen worden gegeven door mevrouw de bijrijdster. Alsof een vliegtuig naar zijn plaats getaxied moet worden. Ze zijn het niet vaak eens over de plek waar de Boeiing moet komen te staan, en voor slechts 1 overnachting wordt er soms tot 3x van plaats gewisseld. En dan komen de bekende gele oprijbokken tevoorschijn om de boel te levellen. Zeer interessant om van een afstandje naar te kijken, en als beginnende camperaars kunnen we er een hoop van leren.

Op de terugweg naar de camper zijn we via Beilstein gereden. Een mooi klein dorpje met vakwerkhuizen en een burcht op een rots, waar we even naartoe gelopen zijn voor wederom een mooi uitzicht.

Weer terug bij de camper hebben we de motor en de spullen ingepakt en zijn we verder langs de Moezel gereden naar Klüsserath. Hier een plek gezocht op een nog grotere camperplaats, voor wel 400 campers. Hier stonden ook de mega-supercampers. Met autogarage en uitschuifpui. De supermarkt zat al dicht dus we zijn naar de plaatselijke kebaptent gegaan waar we beiden aan de bar een heerlijk broodje döner hebben gegeten. Het bleek dat de Libanees nieuw in het dorp was en de tent nog maar net gehuurd had. Naast Mariska zat een oude baas met een glaasje teveel op. Hij had voor Achmed wel even een nieuwe menukaart gemaakt. Al dat buitenlandse eten was toch allemaal niets. Op zijn menukaart stonden tenminste de vertrouwde currywurst, bratwurst en pommes mayo. Achmed hoefde alleen maar zelf even de prijzen in te vullen.

Trier

Dinsdag 5 april 2011, Trier De volgende ochtend hebben we nog even kort kennis gemaakt met Gerard en Betsie. Een erg aardig Nederlands stel dat naast ons geparkeerd stond. Met hun Hymer reizen ze de hele wereld rond. Ze kwamen net terug uit Marokko, en waren al weer bezig met de voorbereiding van een reis naar Amerika, waarvoor ze hun eigen camper op de boot zetten om daar ook op het gemak rond te Hymeren. En ook Zuid-Afrika ligt op dezelfde wijze in het verschiet. Hun reizen zijn te volgen op zomer2009.blogspot.com en herfst2010.blogspot.com. Het bleek dat er de aankomende donderdag op deze camperplaats een voorlichting zou worden gegeven voor het verschepen van je eigen camper naar andere werelddelen, en dat daarvoor veel camperaars zich verzamelden. We stonden dus temidden van allemaal wereldcamperaars waarbij wij nog maar rookies zijn. We hebben nu alle tijd van de wereld, maar konden dus niet tot die donderdag wachten, en vertrokken richting Trier, na uitbundig te zijn uitgezwaaid door Betsie en Gerard. We hebben vrolijk een keer terug getoeterd, dus de rest van de camping zal ook wel wakker zijn geworden. In Trier vonden we een mooi gratis parkeerplaatsje voor de camper, en we hebben op ons gemakje de stad bekeken.

Wederom mooie vakwerkhuisjes en oude kerken en kathedralen. Na Trier zijn we doorgereden naar Luxemburg, om te tanken. We hebben ze volgegooid in het plaatsje Wasserbillig. Ik was liever naar het plaatsje Dieselbillig gegaan, maar de navi kon dit weer niet vinden. Toch scheelde het mooi 25ct per liter vergeleken met Duitsland of Frankrijk.